میان اهالی روستا اختلافی پیش آمده بود که من از نزدیک شاهد آن نبودم. وقتی که به روستا رفتم موثقین قضیه را برای من نقل کردند.
در این همین رابطه استشهادی درست کرده بودند که عده‌ای آن را امضاء کرده بودند. این ورقه را نزد من هم آوردند تا امضا کنم.
با وجود این که ظواهر امر، درستی مطلب را نشان می‌داد، اما چون خودم شاهد نبودم برای رعایت احتیاط این جور امضا کردم که صاحبان امضاهای فوق مورد وثوق هستند.
این مطلب بر برخی گران آمد و از این عمل خوششان نیامد.
بعضی‌ها هم گفتند که این جور تأیید به جای این که فایده داشته باشد ضرر می‌رساند.
«روزنه‌ای به عبودیت فقیهانه» خاطراتی از عالم ربانی مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی
