«در زنجان، دیوانهٔ معروفی بود که احوالاتی داشت.
اوائلی که میرزا محمود امام‌جمعه از نجف برگشته بود زنجان، یک روز بعد از منبر آن‌مرحوم، خودش را از لابه‌لای جمعیّت به ایشان رسانده و گفته بود:
تو هم مثل بقیّه فکر ← ادامه
«مرحوم جدّمان {سیّد مرتضی کشمیری} وقتی در سامرّا خدمت مرحوم میرزای شیرازی بودند، مرحوم آسیّد اسماعیل صدر که هم‌بحث و رفیق ایشان بوده به ایشان می‌گوید:
خبر خوشی برای شما دارم. می‌گویند: چه خبری؟ می‌گوید: میرزا می‌خواهد دخترش را به ← ادامه
درخاکِ تیره ای گل من آرمیده ای
از بس ستم زبادِ خزانی کشیده ای
پژمرده غنچهٔ تو زگلزارِ احمدی
کز دهر خارِ غم به دو دیده خلیده ای
صیّاد، تیرِ ظلم به پهلو و بازویت
زد ای غزالِ من که ← ادامه
حکایت مرحوم میرزای شیرازی از مرحوم والد، -آیةالل‍ه آقای حاج شیخ محمّدکاظم دامغانی-
یکی از اخیار دامغان به نام ملّا ابراهیم خدا (حقیر خدمت نوهٔ ایشان، آقا شیخ محمّدرضا خدائی، در سال ۱۳۶۷ [ه ق، برابر با ۱۳۲۶ شمسی] مقداری ← ادامه
«حدود بیست سال پیش، آیةالل‍ه مرحوم آخوند ملّا علی همدانی برای معالجه به تهران آمده بود. ظاهراً ماه مبارک رمضان بود. با یکی از دوستان به عیادت ایشان رفتیم. حدود نیم ساعتی خدمت‌شان بودیم. فرع فقهی هم مطرح شد. همراه ← ادامه
س: چرا حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در جریان غصب فدک و ظلمهای اهل سقیفه به ایشان این گونه با امیر المؤمنین علیه السلام سخن می گوید؟!
وَ لَمَّا انْصَرَفَتْ مِنْ عِنْدِ أَبِي بَكْرٍ أَقْبَلَتْ عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع ← ادامه
در سال ۶۵۶ که هلاکو بغداد را فتح کرد فرمان داد از علما در مدرسه مستنصریه استفتا شود که سلطان کافر عادل بهتر است یا سلطان مسلمان ظالم؟
در میان آنان سید بن طاووس بود که قلم برگرفت و به ← ادامه
🔹 «حدود بیست سال پیش، آیةالل‍ه مرحوم آخوند ملّا علی همدانی برای معالجه به تهران آمده بود. ظاهراً ماه مبارک رمضان بود. با یکی از دوستان به عیادت ایشان رفتیم. حدود نیم ساعتی خدمت‌شان بودیم. فرع فقهی هم مطرح شد. ← ادامه
جمعه ها را همه از بس که شمردم بی تو
بغض خود را وسط سینه فشردم بی تو
بسکه هر جمعه غروب آمد و دلگیرم کرد
دل به دریای غم و غصه سپردم بی تو
تا به اینجا که به ← ادامه
احمد بن يوسف دمشقى در كتاب خويش به نام ((اخبارالدول و آثار الاءول )) چنين روايت مى كند:
أخبار الدول: و قد ورد في الخبر أنّها لمّا سمعت بأنّ أباها زوّجها و جعل الدراهم مهرا لها، قالت: يا رسول اللّه، ← ادامه
🕌 🔹 «من از آن روزی كه علی [علیه السلام] مرا مستحقّ این حجرهٔ كوچك دانست و مرا مالك و متصرّف در آن ساخت نجفی شدم و دوستدار نجف شدم و به هر كجا كه می‌رفتم دلتنگ می‌شدم و غربت ← ادامه
🔹 «صبح به كوفه رسیدیم. با یك نفر بلد آمدیم به مسجد [کوفه]. نماز خواندیم و زیارت مسلم نمودیم. بیرون رفتیم، رو به طرف نجف كه یك فرسخ راه است. به نیمهٔ راه كه رسیدیم، شبحِ در و دیوار نجف ← ادامه
