رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله:
عُلَماءُ هَذهِ الاُمَّةِ رَجُلانِ رَجُلٌ آتاهُ اللّهُ عِلمًا فطَلَبَ بِهِ وَجهَ اللّهِ وَ الدّارَ الآخِرَةَ وَ بَذَلَهُ لِلنّاسِ وَ لَم يَأخُذ عَلَيهِ طَمَعاً وَ لَم يَشتَرِ بِه ثَمَناً قَلِيلاً فَذلِکَ يَستَغفِرُ لَهُ مَن فِی البُحُورِ و دَوابُّ البَرِّ و البَحرِ وَ الطَّيرُ فِی جَوِّ السَّماءِ وَ يَقدُمُ عَلَى اللّهِ سَيِّداً شَريفاً وَ رَجُلٌ آتاهُ اللّهُ عِلماً فبَخِلَ بِه عَلَى عِبادِ اللّهِ وَ أخَذَ عَلَيهِ طَمَعاً وَ اشتَرِى بِهِ ثَمَناً قَلِيلاً فَذَلکَ يُلجَمُ يَومَ القِيامَةِ بِلِجامٍ مِن نَارٍ
علماى اين امّت دو كس‌اند: يكى آن كه خداوند او را دانشى داد و او به واسطهٔ آن رضاى خدا و سراى آخرت را جُست و از دانش خود به مردم بخشيد و گرفتار طمع نشد و آن را به بهايى اندک نفروخت؛
براى چنين كسى جانوران درياها و جنبندگان هامون و دريا و مرغان هوا آمرزش طلبند و با سَرورى و بزرگوارى بر خداوند وارد شود.
دوم آن كه خداوند به او دانشى داد و او آن را از بندگان خدا دريغ ورزيد و گرفتار طمع شد و دانش خود را به بهايى ناچيز فروخت؛ چنين كسى در روز رستاخيز با لگامى آتشين لگام مى‌شود!
📚روضة الواعظين ص۱۵
