دل نمیبندم به این دنیا که پر از حیله است!
ای فلک ای روزگار عمر جوانی میخرم
لحظه های عاشقی بر زندگانی میخرم
رفته ایامی ز دستم بس ستمها دیده ام
می دهم دار و ندارم مهربانی میخرم
شهره ی شهرم ولی سنگ صبور غصه ام
شهرتم را میدهم من ← ادامه
ای فلک ای روزگار عمر جوانی میخرم
لحظه های عاشقی بر زندگانی میخرم
رفته ایامی ز دستم بس ستمها دیده ام
می دهم دار و ندارم مهربانی میخرم
شهره ی شهرم ولی سنگ صبور غصه ام
شهرتم را میدهم من ← ادامه
از زمزمه دلتنگیم از همهمه بیزاریم
نه طاقت خاموشی نه تاب سخن داریم
آوار پریشانیست رو سوی چه بگریزیم
هنگامه ی حیرانیست خود را به که بسپاریم
من راه تو را بسته تو راه مرا بسته
امید رهایی نیست وقتی ← ادامه
امام رضا صلواتالله علیه:
…مَنِ اِدَّعَى لِلْأَنْبِيَاءِ رُبُوبِيَّةً وَ اِدَّعَى لِلْأَئِمَّةِ رُبُوبِيَّةً أَوْ نُبُوَّةً أَوْ لِغَيْرِ اَلْأَئِمَّةِ إِمَامَةً فَنَحْنُ مِنْهُ بُرَءَاءُ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ….
《هر کس برای انبیاء ربوبیت و برای ائمه، ربوبیت یا نبوت، و برای غیر ائمه، ← ادامه
گر برود به هر قدم در ره دیدنت سری
من نه حریف رفتنم از در تو به هر دری
تا نکند وفای تو در دل من تغیری
چشم نمیکنم به خود تا چه رسد به دیگری
خود نبود و گر ← ادامه
لقمه ی نانی که باشد شبهه ناک
در حریم کعبه، ابراهیم پاک –
گر، به دست خود فشاندی تخم آن
ور به گاو چرخ کردی شخم آن
ور، مه نو در حصادش داس کرد
ور به سنگ کعبهاش، دستاس کرد
متن سخنرانی با تغییرات مختصر:
حرفها(سخنان معصومین)را اگر گوش دادید کیف می کنید،علم او را گر یاد دادید کیف می کنید، ولایت را اگر داشته باشید کیف می کنید، برو حرف صاحب ولایت را یاد بگیر، برو ببین امیرالمومنین چه ← ادامه
عشق راهی نیست کان را منزلی پیدا شود
این نه دریایی است کاو را ساحلی پیدا شود
سالها باید چو مجنون پای در دامن کشید
تا زدامان بیابان محملی پیدا شود
وحشت تنهایی از همصحبت بد خوشترست
سر به صحرا ← ادامه
کبر و سرکشی تا چند ای سلالهٔ انسان
حال آخرین بنگر، ذکر اولین برخوان
ای هیون آتش دم، ای عقاب باد افسای
ای نهنگ آب اوبار، ای پلنگ خاکافشان
خاک از تو در لرزه، آب از تو در ناله
باد
نَّما سُمِّیَ العَقلُ عَقلاً لأنّهُ مأخوذٌ مِنَ العِقال¹ و هو حَبلٌ یُشَدُّ بهِ رُکبَةُ البعیرِ ،کما أنَّ العِقالَ یمنعُ الإبلَ عنِ السّیر کذالک العقلُ یَمنعُ الرّجلَ عن المنهیّاتِ علیٰ ماتَقتَضیهِ العقلُ الکاملُ مِن أنْ یَمنعَ نفسَه عن الشّرِّ والقَبایحِ .{من ← ادامه
الهِي لَمْ يَكُنْ لِي حَوْلٌ فَانْتَقِلُ بِهِ عَنْ مَعْصِيَتِكَ إِلّا فِي وَقْتٍ ايْقَظْتَنِي لِمَحَبَّتِكَ وَ كَما ارَدْتَ انْ أَكُونَ كُنْت
خدایا راهی برای من جهت روی گرداندن از معصیت تو نیست مگر آن گاه ← ادامه
رسول خدا صلی الله علیه و آله:
فَتَعَرَّضُوا يَا عِبَادَ اللَّهِ لِدُعَاءِ عَلِيٍّ لَكُمْ، وَ لَا تَتَعَرَّضُوا لِدُعَاءِ عَلِيٍّ ع عَلَيْكُمْ، فَإِنَّ مَنْ دَعَا عَلَيْهِ أَهْلَكَهُ اللَّهُ، وَ لَوْ كَانَتْ حَسَنَاتُهُ عَدَدَ مَا خَلَقَ اللَّهُ كَمَا أَنَّ مَنْ دَعَا لَهُ ← ادامه
نقل شده یکی از علمای نجف که اتفاقاً شاعر زبردستی هم بوده و به دو زبان فارسی و عربی هم خیلی خوب سخن می گفته، در حرم مطهر حضرت علی (ع) نشسته بود، دید یک نفر عوام آمد جلوی ضریح ← ادامه