«مرحوم استاد بزرگوارم آیةالل‍ه شیخ عبدالكريم خوئینی زنجانی (ره) برای ما نقل کردند که در ایّام اقامت ایشان در نجف اشرف، یکی از آقازادگانِ نجف کفایه را تدریس می‌کرد، ولی خوب از عهدهٔ آن برنمی‌آمد و در بعضی جاها گیر می‌کرد. لذا از من خواهش کرد که کفایه را به فارسی برایش شرح کنم و او هم در مقابل این عمل، برای من مساعدت مالی انجام دهد.
🔹️ و من روی این انگیزه، جلد اوّل کفایه را برای ایشان شرح کردم. و طلّاب که از شرح کفایه مطّلع شدند، بر استنساخ آن همّت گذاشتند. و مرحوم آیةالل‍ه آقا سیّد ابوالحسن اصفهانی (ره) از موضوع باخبر شدند و فرموده بودند که: فلانی کفایه را از اهمّیت انداخته است! و لذا من از شرح كفايه منصرف شدم. ولی طلّاب به آقای اصفهانی رجوع کردند و با اصرار از ایشان خواهش می‌کنند که جلد دوم کفایه هم شرح شود. بالأخره ایشان هم موافقت می‌نمایند، و من جلد دوم کفایه را هم شرح کردم.
🔸️ این‌جانب سیّد ابوالحسن مولانا می‌گوید که: من مقداری از کفایه را نزد آن‌مرحوم خوانده‌ام. و مدّتی هم شرح کفایهٔ ایشان قبل از این که چاپ شود نزد من امانت بود. و نسخهٔ ایشان را مرحوم آیةالل‍ه آقا #میرزا_باقر_زنجانی (ره) – که از اعلام و مجتهدین نجف بودند – با خطّ خودشان برای مؤلّف نوشته‌اند.»
