یکی از اصحاب امام باقر علیه‌السلام گوید: نزد حضرت (در مدینه) بودم که مردی از خراسان (که با پای پیاده برای دیدار و زیارت حضرت آمده بود) بر ایشان وارد شد؛ سپس پاهایش را در حالی که تاول زده بود، نشان داد و عرض کرد: «به خدا قسم فقط برای محبّت شما اهل‌بیت، این راه طولانی را طی کرده‌ام!» حضرت به او فرمودند:
«به خدا قسم حتّی اگر یک سنگ هم به ما محبّت داشته باشد، خدا آن سنگ را با ما محشور خواهد کرد! هل الدين إلا الحب مگر دین چیزی غیر از محبّت است؟!
خدای تعالی چنین فرموده: “(ای پیامبر به مردم) بگو: اگر خدا را دوست می‌داريد، از من (پیامبر اکرم و ائمّه معصومین علیهم‌السلام) پيروى كنيد تا خدا نيز شما را دوست بدارد.” (سوره آل‌عمران، آیه ۳۱)؛
و نیز فرمود: “(اهل‌بیت) کسانی را که به سوی آنان هجرت کنند دوست می‌دارند.” (سوره حشر، آیه ۹)؛ آیا دین چیزی غیر از دوست داشتن است؟!»
بحار الانوار (علامه‌مجلسی)، ج۲۷، ص۹۵
