جان، مال و آبروی افراد از موضوع های مورد تاکید شریعت مطهّر است و افراد باید نسبت به آن مراقب باشند. گفتن لطیفه هایی که بعضاً در مورد اقوام و گروه هاست و انتشار آن اگر منشأ بی آبرویی برای افراد یا صنفِ دارای آبرو و جایگاه در جامعه باشد، اشکال دارد.
کسی حق ندارد به آبروی مومن لطمه بزند ولو اینکه خود شخص نشنود.
غیبت هم همین است؛ یعنی ممکن است حتی خود شخص متوجه نشود که در نبوداو چه گفته اند اما در جامعه آبروی او لطمه خورده است.
گاهی این جوکها برای افرادی ساخته می شود که در قید حیات نیستند و این خیلی بد است، چون این شخص زنده نیست تا از او حلالیت طلبیده شود. گاهی هم به بزرگان دینی نسبت داده می شود که این موضوع مصداق توهین به دین است و حتی نزدیک به کفر است!
https://zanjani.ir