امام باقر عليه‌السّلام:
مَنْ أَرَادَ أَنْ يَعْلَمَ أَنَّهُ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَيَعْرِضُ حُبَّنَا عَلَى قَلْبِه فَإِنْ قَبِلَهُ فَهُوَ مُؤْمِنٌ وَ مَنْ كَانَ لَنَا مُحِبّاً فَلْيَرْغَبْ فِی زِيَارَةِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ علیه السلام فَمَنْ كَانَ لِلْحُسَيْنِ علیه السلام زَوَّاراً عَرَفْنَاهُ بِالْحُبِّ لَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ وَ كَانَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ مَنْ لَمْ يَكُنْ لِلْحُسَيْنِ زَوَّاراً كَانَ نَاقِصَ الْإِيمَان
هر کس می‌خواهد بداند که از اهل بهشت هست یا خیر، پس محبّت به ما اهل‌بیت را بر قبلش عرضه کند؛ اگر آن را پذیرفت، او مؤمن است.
و هرکس محبّ ما اهل‌بیت باشد، باید نسبت به زیارت حسین بن علی علیه السلام رغبت داشته باشد؛ کسی که زیاد حسین بن علی علیه السلام را زیارت می‌کند، ما او را به عنوان محبّ خود می‌شناسیم و اهل بهشت خواهد بود و کسی که حسین بن علی علیه السلام را زیاد زیارت نکرده است، ایمانش ناقص است.
📚كامل الزيارات ص۱۹۳
