یابن الشبیب ، کاسه ی خون گر دو دیده شد
یعنی هلال ماه محرم دمیده شد
یابن الشبیب ، گریه فقط بر حسین کن
حتی اگر قدت ز مصیبت خمیده شد
یابن الشبیب ، گریه بر او کن که در برش
یک دشت لاله اش همه با خنده چیده شد
یابن الشبیب ، خون ز دو چشمت رود رواست
بر لحظه ای که پیکر اکبر دریده شد
یابن الشبیب ، ذکر حرم شد عمو عمو
وقتی که رنگ چهره ی جدم پریده شد
یابن الشبیب ، عمه ی ما هم ز هوش رفت
وقتی صدای خنده و خنجر شنیده شد
یابن الشبیب ، گریه امانم نمیدهد
تا گویمت چسان سر جدم بریده شد
یابن الشبیب ، بر اثر نعل اسبها
جسمی که سر نداشت به هر سو کشیده شد
یابن الشبیب ، سینه که شد خوب نرم نرم
گهواره شد که اصغرمان آرمیده شد
یابن الشبیب ، تا به ابد یا بُنه ایه ای
ذکر عزای آن تن در خون طپیده شد
حیدر توکلی
