اميرالمؤمنين علیه‌السلام:
إنَ لِلْجِسْمِ سِتَّةَ أَحْوَالٍ الصِّحَّةَ وَ الْمَرَضَ وَ الْمَوْتَ وَ الْحَیَاةَ وَ النَّوْمَ وَ الْیَقَظَةَ وَ کَذَلِکَ الرُّوحُ فَحَیَاتُهَا عِلْمُهَا وَ مَوْتُهَا جَهْلُهَا وَ مَرَضُهَا شَکُّهَا وَ صِحَّتُهَا یَقِینُهَا وَ نَوْمُهَا غَفْلَتُهَا وَ یَقَظَتُهَا حِفْظُهَا.
جسم و بدن را شش حالت است:
صحت، بیمارى، مرگ، زندگى، خواب و بیدارى.
و روح هم، چنین است:
دانش موجب زندگانی آن می‌شود،
جهل، مرگ روح است،
شک، بیماری آن،
یقین، صحت آن؛
غفلت؛ خواب روح
حفظ و یادآوری؛ بیداری روح است!
توحید صدوق؛ ص۳۰
