خاتم الأنبياء صَلَّى اللهُ عليهِ و آلِه وَ سَلّمَ:
ما مَرَرْتُ بسماءٍ اِلّا و أهلُها یَشتاقُون إلی علیِّ بنِ أبی‌طالب ، و ما فی‌الجَنَةِ نبیٌّ إلّا و هو مشتاقٌ إلی علیِّ بن أبی‌طالب.
در شب معراج از هیچ آسمانی گذر ← ادامه
امام باقر علیه السلام فرمود:
هنگامی که حضرت نوح نزد پروردگار خود دست به دعا برداشت و قوم خود را نفرین کرد، شیطان به او گفت: تو بر گردن من حقی داری که می خواهم آن را جبران کنم! چرا ← ادامه
امیر المؤمنین علیه السلام:
لِكُلِّ مُقْبِلٍ إِدْبَارٌ وَ مَا أَدْبَرَ [فَكَأَنْ] كَأَنْ لَمْ يَكُن
هر چه(به آدمی ) روى آورد به زودى به او پشت کند، و آنچه پشت کرد گويا هرگز نبوده است!
نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 499← ادامه
مولا علی علیه السّلام:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَ تَمْحِیصَ ذُنُوبِ شِیعَتِنَا فِی الدُّنْیَا بِمِحَنِهِمْ لِتَسْلَمَ لَهُمْ طَاعَاتُهُمْ وَ یَسْتَحِقُّوا عَلَیْهَا ثَوَابَهَا
سپاس و ستایش مخصوص خداوندی است که شیعیان ما را در دنیا با گرفتاری و محنت از گناهان پاک ← ادامه
مولا علی علیه‌السّلام:
عِظَمُ الْجَسَدِ وَ طُولُهُ لَا يَنْفَعُ إِذَا كَانَ الْقَلْبُ خَاوِياً
هرگاه دل تهی باشد، درشتیِ بدن و طول قامت سودبخش نخواهد بود.
غررالحکم ح۹۱۳
آورده اند که: منصور دوانیقی به امام صادق { علیهِ السّلامُ} نوشت که چرا نزد ما چون مردمان دیگر نمی آیی؟
امام در جواب نوشت : نزد ما از کارهای دنیا چیزی نیست که برآن بترسیم و پیش تو از ← ادامه
امام صادق علیه السلام:
«تجد الرجل لا يخطئ بلام ولا واو خطيبا مصْقعا و لقلبه أشد ظلمة من الليل المظلم و تجد الرجل لا يستطيع يعبر عما في قلبه بلسانه و قلبه يزهر كما يزهر المصباح.»
شخصی را می‌یابی که ← ادامه
از سفارشات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به علی علیه السلام:
يَا عَلِيُّ لِكُلِ ذَنْبٍ تَوْبَةٌ إِلَّا سُوءَ الْخُلُقِ فَإِنَّ صَاحِبَهُ كُلَّمَا خَرَجَ مِنْ ذَنْبٍ دَخَلَ فِي ذَنْبٍ.
برای هرگناهی توبه ای است مگر برای بد اخلاقی؛
زیرا ← ادامه
در أخبار صحيحة از حضرت سيّد المرسلين صَلَّی اللهُ عَلَیْه وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ وارد شده است كه دو طايفه‌اند از أمّت من كه اگر ايشان خوب باشند أمّت من خوب خواهند بود ، و اگر ايشان بد باشند أمّت ← ادامه
إمام حسن عسکری علیه السّلام خطاب به أبو هاشم:
ای أباهاشم ، زمانی بر مردم بیاید که چهره های آنان خندان و شاد باشد، ولی دل هایشان تیره و تاریک، سنّتِ پیامبر نزد آنها بدعت، و بدعت در بین آنان ← ادامه
