تأکید برحفظ شأن ماه مبارک رمضان: “دین باید در متن زندگی باشد”
اگر دین در متن زندگی باشد به گونه ای برنامه ریزی می کنیم که نه به اقتصاد آسیبی برسد و نه روزه متروک شود.
اوایل انقلاب علمای بلاد مختلف، از یکی از مراجع بزرگ وقت پرسیده بودند که در برخی از نقاط آفریقا مردم اگر بخواهند کار کنند دیگر نمی توانند روزه بگیرند. یا باید اقتصاد کشور تعطیل شود و با مشکل اقتصادی مواجه شوند و یا اینکه روزه نگیرند.
آن مرجع بزرگوار این گونه جواب دادند که منشأ این سوالها این است که ما دین را در حاشیه زندگی می بینیم نه در متن زندگی. می گوییم زندگی به روال عادی خود بگذرد و اگر اضافه ای آمد آن را صرف دین کنیم ولی اگر دین را در متن زندگی قرار دهیم این مشکلات حل می شود.
بعد ایشان چند پیشنهاد می دهند و می گویند چه اشکال دارد که در ماه مبارک رمضان روزها تعطیل باشند و شبها کار کنند؟! ما می خواهیم به روال عادی زندگی کنیم اما چه مانعی دارد که ما به خاطر ماه مبارک رمضان دو ساعت یا یک ساعت در طول سال اضافه کار کنیم و ماه مبارک رمضان تعطیل شود؟! الان برخی از کشورهایی که زمستان سختی دارند در طول سال آن کارها را جبران می کنند.
بنابراین اگر به این پیشنهادات عمل شود کشور بدون روزه و یا بدون اقتصاد نمی شود. بله گاهی شرایط شخصی افراد طوری است که نمی توانند روزه بگیرند که در اینجا شرع حکم را برداشته است.
دولتها هم می توانند به قشر کارگر از بیت المال کمک کنند. دولتها اموالی را در اختیار دارند که باید بر اساس مصالح هزینه کنند و حفظ شأن ماه مبارک رمضان یکی از همین مصالح است. شایسته است که صاحبان مشاغل هم به گونه ای عمل کنند که به روزه کارگران آسیبی نرسد که در این صورت همه نزد خداوند متعال مأجورند!
