عزاداری برای امام حسین علیه السلام و سایر آن بزرگوارنی که در کربلا به شهادت رسیدند از عالی ترین عبادات است که در شکل گیری اعتقادات مردم تاثیر زیادی دارد لذا باید به گونه ای عمل شود که مرضی حضرات معصومین علیهم السلام باشد. نحوه عزاداری در زمان ها و مکان ها ی مختلف با در نظر گرفتن عرف تعیین می شود و لذا با گذشت بیش از هزار سال شاهد شور بیشتر درعزاداری ها هستیم ولی باید توجه داشت که نحوه عزاداری در برخی موارد صحیح نیست و حتی گاهی رگه هایی از رفتارهای صوفیانه در عزاداری ها دیده می شود. این خیلی بد است که انسان طریقه ای را که ما می دانیم مرضی خدای متعال و حضرت رسول صلی الله علیه و آله نیست در عزاداری دنبال کند. عزاداری در درجه اولِ عبادات است و طریقه آن باید مرضی الهی باشد. هر روز نمی شود یک حکم از احکام الهی را به بهانه های مختلف کنار بگذاریم و تحریف کنیم. باید تلاش شود تا عزاداری ها به شکل سنتی و با شکوه برگزار شود.
گاهی شنیده می شود برخی رفتارهایی مانند رفتار مردم خرم آباد که مردم به مناسبت عزا به خود گل می ریزند و یا در همین شهر قم عده ای گل به سر خود یا لباس خود می ریزند را باعث وهن عزاداری می دانند. نه؛ اینها چه وهنی است؟! این چه حرفهایی است که زده می شود؟! این روش مورد تأیید فقهاء عظام وعلماء سلف بوده است.
شنیدم مرحوم آقای بروجردی مبتلا به چشم درد بودند و یک سالی افراد برای عزاداری به منزل ایشان می آیند وایشان یک مقدار از همین گلهایی که عزاداران به خودشان مالیده اند را به چشمش می گذارد و مشکل چشمشان برطرف می شود. ایشان تا نود سال عمر کردند و با این همه مطالعه و تحقیق تا آخر عمر به عینک نیاز پیدا نکردند!
https://zanjani.ir
