امام باقر علیه السلام فرمود:
هنگامی که حضرت نوح نزد پروردگار خود دست به دعا برداشت و قوم خود را نفرین کرد، شیطان به او گفت: تو بر گردن من حقی داری که می خواهم آن را جبران کنم! چرا که تو قوم خود را نفرین کردی و همه را غرق نمودی و دیگر کسی باقی نمانده که من او را گمراه کنم و اکنون دوران استراحت من است تا نسل دیگری به وجود آید و من آنها را گمراه کنم!
حضرت نوح به او گفت: اکنون چگونه می خواهی آن را جبران کنی؟!
ِ قَالَ لَهُ اذْكُرْنِي فِي ثَلَاثَةِ مَوَاطِنَ فَإِنِّي أَقْرَبَ مَا أَكُونُ إِلَى الْعَبْدِ إِذَا كَانَ فِي إِحْدَاهُنَّ اذْكُرْنِي إِذَا غَضِبْتَ وَ اذْكُرْنِي إِذَا حَكَمْتَ بَيْنَ اثْنَيْنِ وَ اذْكُرْنِي إِذَا كُنْتَ مَعَ امْرَأَةٍ خَالِياً لَيْسَ مَعَكُمَا أَحَدٌ.
شیطان گفت: در سه جا به یاد من باش که نزدیکترین حالات من به انسان در یکی از آنها است:.
۱-هنگامی که خشمگین شدی، به یاد من باش!
۲- هنگامی که میان دو نفر قضاوت می کنی، به یاد من باش!
۳- هنگامی که با زنی در خلوت نشسته ای و هیچ کس دیگر با شما نیست، به یاد من باش!!(حواست به من باشد که من در این گونه موارد بیشتر از همیشه تو را وسوسه می کنم که دچار خلاف و گناه شوی)
الخصال، ج1، ص: 132
