شیخ سلیمان بُجَیرَمی شافعی مصری (م۱۲۲۱ق) از علمای اهل تسنّن در کتابش می‌نویسد:
«سیّدۀ ما، فاطمه (سلام‌الله‌علیها) از حالات زنانگیِ حیض و نِفاس مبرّا بود؛ چرا که اصل خلقتش از سیب بهشتی بود که رسول_خدا صلّی‌الله‌علیه(وآله)وسلّم در شب معراج تناول نمود!
حتی جسم حضرتش نوری درخشنده داشت که از ایشان ساطع می‌شد؛
تا آنجا که از عایشه روایت شده است که می‌گوید: من در شب تاریک، سوزن را در پرتوی نور چهرۀ فاطمه (علیهاالسلام) نخ می‌کردم و به همین خاطر، زهراء (به معنای نورانی و درخشنده) نامیده شد.»
تحفة الحبیب (بجیرمی)، ج۱، ص۳۴۰
(http://lib.efatwa.ir/45595/1/340)
