پاسخ: بدون هیچ تردیدی برترین مقامی که هیچ مقام و رتبه ای حتی نبوت به عظمت و بزرگی آن نمی رسد مقام والای امامت است و چنانکه می دانیم این مقام را خداوند به کسانی که واجد شرایط آن باشد می دهد و مردم حق انتخاب آن را ندارند از این رو برای اثبات عظمت بی نظیر امامت و این که چه کسانی به این مقام رسیدند باید به آیات و روایات رجوع کرد.
از آیات شریفه تنها آیه ابتلا کافی است “وَ إِذِ ابْتَلى إِبْراهيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتي قالَ لا يَنالُ عَهْدِي الظَّالِمينَ (بقره /124)”
(و هنگامى كه مبتلا كرد ابراهيم را پروردگار او به كلماتى، پس به انجام رسانيد آنها را، گفت: همانا قرار دادم تو را براى مردم پيشوايى، گفت: و از ذريّۀ من، گفت: نرسد عهد من به ستمگران)
توضیح مختصر این است که ابراهیم علیه السلام پس از دارا بودن مقام نبوت و پشت سر گذاردن امتحانات سخت الهی به این رتبه دست یافت از همین جا به خوبی می توان دریافت که مقامی بالا تر از امامت نیست.
و در روايتی از حضرت صادق عليه السّلام چنین نقل شده که فرمود: بخدا قسم در روى زمين مقام و منزلتى بالاتر از مقام و منزلت امام نيست زمانى حضرت ابراهيم پيغمبر بود و از طرف پروردگار به او وحى مي رسيد خداوند خواست او را گرامى بدارد و بزرگ بشمارد خطاب فرمود كه تو را امام مردم نمودم و همين كه ابراهيم فضيلت و اهميت مقام امامت را دانست از خداوند درخواست نمود كه امامت را در ذريه من هم قرار بده خطاب رسيد اى ابراهيم عهد من بستمكاران نرسد.
و فرمود: امامت در نسل و ذريّه ماست و در غير ما نمي باشد.1
علاوه بر نکته مزبور نکته دیگری هم استفاده می شود و آن این که امام باید معصوم باشد زیرا وقتی در نبوت عصمت شرط بود در امامت که بالاتر از آن است به طریق اولی شرط است و علاوه بر آن که فرمود لاینال عهدی الظالمین.
نکته دیگر آن که امامت هم مانند نبوت از اصول دین است. و نکات فراوان دیگر که از آیه شریفه و روایات استفاده می شود.
اما این که چه کسانی به این مقام دست یافتند از میان پیامبران فقط اولوا العزم آنها و همچنین امامان معصوم ما (صلوات الله علیهم اجمعین.)2
1– بحار الأنوار (ط – بيروت)، ج25، ص: 142
2-رجوع شود به مصباح الولایه مرحوم آقا سید علی بهبهانی ص 116
