مرحوم حاج آقا رضا زنجانی می‌گفت: اخیراً من دارم با روضه خوان‌ها آشتی می‌کنم. روضه خوان‌ها به همه خانه‌ها رفته‌اند و سبب شده‌اند که دین در همه جای کشور منتشر شود و اگر آنها نباشند، در خیلی از جاها از دین خبری نخواهد بود.
روضه خوان‌ها چه قصد قربت داشته باشند، چه نداشته باشند، این اثر خارجی را دارد و باید از این جهت تأیید شوند.
مرحوم حاج آقا رضا می‌گفت: بارها وقتی من به بالای شهر تهران می‌رفتم، بچه هایی که در حال بازی بودند، می‌گفتند: آقا روضه خوان آمد! آقا روضه خوان آمد! با این که حاج آقا رضا روضه خوان نبود، ولی مردم، معمّم را به عنوان روضه خوان می‌شناسند.
در اهمیت روضه خوانی همین بس که رضاخان وقتی می‌خواست جلو دین را بگیرد و ایران را به سمت غرب سوق دهد، اوّل روضه خوانی را غدغن کرد و جلو مجالس روضه را گرفت.
جرعه‌ای از دریا؛ ج۳؛ ص۶۱۷
