علیست آنکه خدا نفس مصطفی خواندش
جدا نکرده ز هم این دو نفس را جبار
ز اتحاد نگنجد میانشان مویی
میان این دو برادر کجاست جای سه یار؟
بود خلیفۀ حق آن که در فراش نبی
بخفت خوشدل و باکش نبود از کفار
نه بیدلی که دلش همچو بید میلرزید
نشسته دوش به دوش نبی نهان در غار
شاعر:ملا محمدطاهرقمی (۱۰۹۸ق)