مرحوم حاج شیخ عباس قمى به بحارالأنوار علامه مجلسى رضوان الله علیه سفارش مى کرد .
آقاى حاج میرزا على محدّث زاده[فرزند ایشان] در قم منبر رفت و منبر را بدون مطالعه و معمولى تحویل داد.
یک وقت پدرش مرحوم حاج شیخ عباس را در خواب دید .
شیخ عباس فرمود: یک مرتبه انسان مال کسى را تلف مى کند، این قابل تدارک و جبران است، بلکه گاهى چندین برابر جبران مى شود. گاهى به آبروی کسى متعرض مى شود ـ مثلاً غیبتش را مى کند ـ این هم قابل تدارک است و ممکن است به بهترین نحو آبروى او را تدارک کند و از او حلالیت بطلبد، ولى بعضى چیزها هرگز قابل تدارک و جبران نیست و تلف کردنِ وقت اشخاص از این قبیل است.
اشخاصى که پاى منبر شما مى آیند، وقت گذاشته اند و باید منبرى تحویل بدهید که در آن حدیث باشد تا آنها چیزى یاد بگیرند و وقت آنها تلف نشود. بحارالأنوار علامه مجلسى هست. ایشان زحمت کشیده و احادیث را جمع آورى کرده است. شما از آنجا احادیث را براى مردم نقل کن تا اتلاف وقت نشود.
مرحوم حاج شیخ عباس، بحارالأنوار علامه مجلسى را به طور خاص ذکر کرده بود. البته نمى دانم ایشان مسأله آبرو را هم مطرح کرده بود یا نه؟ من آن را مطرح کردم؛ چون آبرو هم قابل تدارک است.
