مرحوم والد (آیت الله حاج سید احمد زنجانی قدّس سرّه) از هوای مال و جاه کاملا پاک بود. در مدتی که من با ایشان بودم حس نکردم که یک قدم برای مقام بردارد و همینطور در مسائل مالی.
از ویژگیهای بارز ایشان که دوستان و آشنایان، آن را به وضوح احساس می کردند، مسأله توکل بود، آن مرحوم هیچ وقت غصه آینده را نمی خورد و در کارها به خداوند اتکال می کرد و با تمام وجود خویش به این معنی ایمان داشت.
از دیگر خصوصیات ایشان مسأله شکر بود،هم شکر خالق، هم شکر مخلوق، اگر از کسی مختصر محبتی می دید، آن را از نظر دور نمی داشت و به جهت توقع نداشتن از اشخاص، روح شکر گزاری در ایشان پدید گشته بود، در مورد نعم الهی نیز به نحو عجیبی به آن نعمت هایی که معمول افراد از آن غافلند متوجه بوده و شکر گزار آنها بود.
