انسان گاهی به خاطر عظمت، مانعی ندارد که کاری که اضرار به بدن می‌باشد انجام دهد. چون مطلب بزرگ است.
و لذا اگر کسی به کار حضرت زینب سلام الله علیها اشکال کند و بگوید چگونه حضرت وقتی چشمشان به سر برادر افتاد، سرش را به چوبه محمل زد و خون جاری شد؟
اگر این تاریخ صحیح باشد، اشکال به عمل بی‌بی معنا ندارد، چون عظمت مطلب چنین اقتضا می‌کند که حضرتش سر مبارکشان را به چوبه محمل بزنند!
«روزنه‌ای به عبودیت فقیهانه» خاطراتی از عالم ربانی مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی
