حضرت مستطاب آيةاللَّه العظمى آقاى ميلانى – ادام اللَّه وجوده السّامى –
س 1 – شك نيست كه خَلق كردن، رزق دادن، حيات و ممات و امثال آنها مخصوص ذات احديت است و هيچ كس بالذات قدرت ندارد اين كارها را انجام دهد؛ آيا اين امور را ربُّ العزَّه خود انجام مى دهد؟ يا براى اين كارها ملائكه اى را موكّل فرموده [است] كه انجام دهند؟
س 2- آيا مانند ملائكه و انبياى گذشته، خداوند متعال به حضرت پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله و ائمه هدى عليهم السلام هم امر خلق كردن و رزق دادن و حيات و ممات را مرحمت فرموده است و آيا آن امور را انجام داده اند يا نه؟
بسمه تعالی شانه
ج1- خلق كردن و رزق دادن و حيات و ممات و امثال اينها به مشيت الهى انجام مى گيرد، دست خدا بسته نيست – «بل يَداهُ مَبْسُوطَتانِ»(مائده/64) وجود ملائكه اى كه موكّل باين امور باشند، نقصى در قدرت خداوند متعال نيست؛ البتّه به وسيله ملائكه هم اين كارها انجام مى گيرد و اشيا را مبدأ متعال ايجاد مى كند به اراده، و اسبابى هم قرار داده [است ]و از آن جمله ملائكه اند ولى در تمام اين احوال، احتياجى به اسباب ندارد و بودن اسباب به واسطه احتياج مسبّبات است به آن اسباب كه بدون آنها قابليت وجود ندارند و الّا در قدرت ربّ العزّه نقصى نيست.
ج 2- بر حسب امر الهى پيامبران و ائمّه هدى عليهم السلام مى توانند اين كارها را (خلق كردن و رزق دادن و حيات و ممات) انجام دهند اما همه به اذن خداست، چنان كه خداوند از قول حضرت عيسى عليه السلام مى فرمايد: «واُحْىِ المَوْتى بإذنِ اللَّهِ»(آل عمران/49) و نيز حضرت موسى بن جعفر بن عليهما السلام گاو مرده پيرزن فقيرى را زنده فرمود به اذن خداوند متعال، و از ساير ائمّه عليهم السلام نيز نقل شده [است] معجزاتى و همه آنها با اذن خداوند مانعى ندارد [كه ]انجام گردد.
منبع: دیدگاههای علمی آیت الله سید محمد هادی میلانی قدس سره- ص 49-52
