یکی از بیوت مهم اهل سنّت در بغداد بیت آلوسی است که علمای بسیاری به این بیت منسوب و به ردّ شیعه اهتمام داشته اند. یکی از آلوسی ها دربارة امام زمان علیه السلام در یک برگ نقدی نوشته و به یکی از شیعیان داده بود. وی آن را به آقای شریعت اصفهانی رسانده بود.
آقای شریعت در سه صفحه جواب می نویسد و برای او می فرستد. او جواب آقای شریعت را در ۴-۵ صفحه رد می کند.
آقای شریعت حدود ۱۰ صفحه پاسخ می دهد و برای او می فرستد. بار دیگر او در ۳۰ صفحه رد می کند. این بار آقای شریعت در ۱۲۰ صفحه مطالب او را رد می کند.
آقای شریعت در بخشی از مطالبش اشکالات و اشتباهات آلوسی را به این شکل ردیف می کند: دلیل او بر فقه فلان مطلب است، سپس نقطه ضعفی در فقه از او نقل می کند، دلیل تضلّعش بر کلام، فلان مطلب است…، دلیل بر انصافش فلان مطلب است… دلیل بر وثاقتش در نقل فلان مطلب است… و در پایان هم شعری فارسی نوشته است:
قدْ خَم و مویْ سفید، اشک دمادم یحیی
تو بدین هیأت اگر عشق نبازی چه شود؟!
من این رساله را اوایل طلبگی استنساخ کردم.[1]
[1] نسخه ای که معظم له استنساخ کرده است، اکنون در کتابخانه جلال الدین یونسی اردبیلی به شماره ۱۰۵ نگه داری می شود. این نسخه در تاریخ ۲۲ جمادی الأُولی ۱۳۶۴ در قم از روی نسخه حاج سیخ مرتضی ایروانی استنساخ شده است.
