تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا فَإِنَّمَا يُنْتَظَرُ بِأَوَّلِكُمْ آخِرُكُم نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 242
در این جمله تضمین عجیبی است که سید رضی رحمة الله علیه نیز به اهمیت این جمله شریفه از نظر ادبی اشاره فرموده است .
برای توضیح جمله مزبور به این مثال توجه کنید:
اگر قافله‌ای به مسافرتی برود، افراد مختلفند، عده‌ای جلوتر می‌روند، عده‌ای در وسطند و عده‌ای در آخر جمعیت قافله قرار دارند و همگی به سوی مقصدی در حرکتند.
گاهی برای این که قافله همگی با هم به شهری وارد شوند، دسته جلوتر را نگاه می‌دارند و منتظر می‌باشند تا آنهایی که عقب مانده‌اند نیز بیایند و برسند. پس دسته اول منتظِر و انتظار کشنده هستند و دسته آخر انتظار کشیده شده هستند به سبب وقفه دادن دسته اول.
حضرت سلام الله علیه می‌فرماید: سبک بار شوید ملحق گردید! به درستی که انتظار کشیده می‌شود آخرتان به وقفه دادن اولتان، انما ینتظر آخرکم ایقافا باولکم.
اگر دقت شود چنان که گفتیم در باب تضمین معنای هر دو جمله محفوظ است، هم معنای انتظار و هم معنای ایقاف.
«روزنه‌ای به عبودیت فقیهانه» خاطراتی از مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی
