«روزی مرحوم اُزری در بغداد در قهوه خانه‌ای نشسته بود. جمعی از افندی‌های عثمانی هم بودند. او هم به مناسبت قهوه‌خانه این بیت را سرود:
إنّ في البُنّة و التنّة و الشّاي غثاثهْ
الثلاث ضعّفوني، لعن الل‍ه الثّلاثهْ!
همانا در قهوه و توتون و چای، لاغری و کسری و کاستی است. این سه مرا ضعیف کردند؛ خدا آن سه (غاصب) را لعنت کند!»
(ما سمعتُ ممّن رأیتُ، ج۲، ص۳۸۹ – ۳۹۰؛ ناقل: میرزا مهدی ولایی)
