سخن ما در علم الهی است، آن علمى كه مثل چراغ یسعی نورهم بین أیدیهم، جلوى آدم را روشن كند، راه را از چاه انسان تشخیص بدهد، و آن علم زیر بال انسان را بگیرد و نگذارد هلاك شود، آن علم، علمى كه ینتفع به، كه انسان از آن استفاده كند؛ یعنى علمى كه با عمل باشد، بحث در آن علم است، كه به سراغ او داریم مى‌رویم، بلكه خداوند تبارك و تعالى به لطف و عنایت خودش یك ذره‌اى، یك مقدارى از آن علم كه نور است، نور یقع فى قلب من یرید الله أن یهدیه كه به ما عنایت كند!
خوب حالا این علم را باید از كجا گرفت؟ این علم را از در خانه‌ى كى باید رفت گرفت؟ علم الهى!
خداوند تبارك و تعالى براى لطف و مرحمتى كه به عبادش مى‌فرماید وسیله قرار داده، واسطه قرار داده است.
واسطه‌ى همه چیز براى بشر، واسطه براى عباد، خلفاى الهى، انبیاء، ائمه، هستند، به وسیله‌ى اینها ما باید هدایت شویم، به وسیله‌ى اینها باید علم بگیریم، از اینها علم بگیریم، اینها ما را روشن كنند.
و الله یا أبا خالد لنور الامام فى قلوب المؤمنین أنور من الشمس المضیئة بالنهار.
علم را امروز باید از در خانه‌ى حضرت بقیةالله، ولى عصر گرفت، باید برویم آنجا التماس كنیم، واسطه است.
خداوند تبارك و تعالى أبى الله أن یجری الامور إلا بأسبابها، به وسیله‌ى اسباب، رهبران، هادیان فرستاده براى ما كه آنها ما را هدایت كنند، به كلامشان هدایت كنند، در باطن هم به ما توجه كنند،
اگر در واقع، در باطن توجه حضرت بقیةالله به قلبى نباشد ـ‌خدا مى‌داند، باور كنید!ـ تا توجه به قلب مؤمن نكند، مؤمن چیزى نمى‌فهمد، تا لطف او نباشد در باطن، چیزى نمى‌فهمد انسان، باید علم را از آنجا گرفت.
معناى امام آن طورى كه بعضى از ما ساده تلقى كرده‌ایم نیست، امام به منزله‌ى یك مسأله‌گویى نیست كه ما بگوییم امام آن است كه از طرف خدا بیاید مسأله بگوید فقط، یك مسأله‌گویى است، اگر توى زندان رفت وجودش لغو است، مسأله‌گو را اگر ببرى زندان بكنى بىفایده است دیگر، به درد مردم نمى‌خورد، آنجا محبوس است، اگر امام این طور باشد با یك مسأله‌گو فرق ندارد.
براى امام فرق نمى‌كند توى زندان باشد، آزاد باشد، پشت پرده‌ى غیبت باشد، او واسطه در فیوضات الهى است، علم، همه چیز باید به وسیله‌ى او برسد.
و لو شاء الله لهدی الناس جمیعا، اگر خدا بخواهد همه‌ى مردم را خودش هدایت مى‌كند، اما نه، بنا این طورى نیست، به واسطه‌ى انبیاء اینها را فرستاده است!
“از مجموعه بیانات عالم ربانی مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی”
