شخصی در طرّاده خدمت شیخ نشسته بود و موقع را برای صحبت داشتن با شیخ غنیمت شمرد. گفت: جمعی از من درخواست کرده‌اند تا بر نهج البلاغه شرح فارسی بنویسم، ولی به آنان گفته‌ام کثرت مشاغل مرا مانع از اقدام به چنین تألیفی است، و چند عذر دیگر هم آورد.
شیخ به او فرمود: می‌گفتی سواد فارسی ندارم، جان خود را آسوده می‌کردی!»
(زندگانی و شخصیّت شیخ انصاری، ص۱۰۸)
