کسی که خوی او بود چه خوک و سگ درندگی!

چه نسبت است با هما بهائم و وحوش را
به بی‌خرد نکن قرین خدای عقل و هوش را
به دُردنوشِ خودفروش پیر مِی‌فروش را
اگر موحّدی بشو ز لوح دل نقوش را

که ملک دل نمی‌سزد مگر به رازدار من.

رقیب او که از نخست داد دست بندگی
در آخر از غدیر او نخورد آب زندگی
کسی که خوی او بود چه خوک و سگ درندگی
چو مار و کژدم گزنده، طبع وی زنندگی

همان کند که کرد با امیر شه‌شکار من.

از مخمّس زیبای مرحوم حاج شیخ محمّدحسین غروی اصفهانی در مدح مولا امیرالمؤمنین

 

دیدگاه‌ خود را بنویسید

Clicky آیا می خواهید از آخرین مطالب با خبر شوید؟ ... خیر بله
پیمایش به بالا