در قم مرحوم والد با آقای آسید صدرالدین صدر مباحثه داشت:
مدّتی تحشیه رساله فارسی آقای حاج شیخ، بعد تحشیه وسیله النجاه آقای آسید ابوالحسن اصفهانی و بعد هم تحشیه عروه. عمده مباحثات در منزل حاج آقای والد برگزار می شد و بعضاً هم در منزل آقای صدر.
مرحوم حاج آقای والد، آقای حجّت را بر آقای صدر و آسید محمدتقی خوانساری مقدّم می دانست و وقتی مسأله تقلید ضرورت پیدا کرد، ایشان به حکم ضرورت گفت:
تقلید از آقای حجّت و آقای بروجردی جایز است. ایشان درباره علّت این ترجیح می گفت: چون این دو علاوه بر فقه و اصول، در حدیث و رجال نیز تخصّص دارند و آقایان دیگر در این مرتبه نیستند.
مرحوم والد می فرمود: با این که آقای صدر و آسید محمدتقی خودشان را از آقای حجّت کمتر نمی دانستند، وقتی دیدند من آقای حجّت را معرّفی کردم، ذرّه ای از محبّتشان به من کم نشد.!
