در دهه 70 و 80 که برای تبلیغ به مناطق عمدتا سنی نشین می رفتیم در یکی از این سفرها به روستای کوه سفید (بین تربت جام و باخرز) که عمدتا سنی بودند رفتم ، در ضمن روزها به مدارس آن روستا جهت سخنرانی برای دانش آموزان می رفتم.
خاطرم هست که یک روز در دفتر مدرسه نشسته بودم زنگ تفریح بود و معلمها – متشکل از معلمین شیعه و سنی و آقا و خانم – حضور داشتند یکی از معلمین شیعه که قدری هم شوخ بود خطاب به من گفت حاج آقا اگر توانستی همین معلمهای سنی ما را شیعه کنی …!? من هم به لحن شوخی اما جدی گفتم:
اینها قابل هدایت نیستند اگر صد تا دلیل هم بیاورم یا از روی تعصب و یا جهات دیگر قبول نمی کنند حالا من یک دلیل ساده و محکم نقل می کنم شما ببینید!
شیعه و سنی این روایت را از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل کرده اند که عَلِيٌ مَعَ الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ مَعَ عَلِي (1)
معنایش این نیست که علی علیه السلام همیشه یک قرآن همراهش بود بلکه مقصود آن است که تمام علم قران که علم الهی است وَ لا رَطْبٍ وَ لا يابِسٍ إِلاَّ في كِتابٍ مُبين (2) در سینه مبارک آن حضرت قرار دارد.
اما راجع به خلیفه دومِ این آقایان، خودشان نقل کرده اند که عمربن خطاب سوره بقره را در مدت 12 سال تنها خواندش را یاد گرفت!
که لابد اگر می خواست تمام قرآن را یاد بگیرد بیش از 100 سال طول می کشید با این که خودش عرب بود.
اینها امامشان این است و امام ما آن آقا! قضاوت با شما!
یکی از معلمین سنی گفت مدرک اینها کجاست؟ گفتم تشریف بیاورید به اطاق بنده، عصر آن روز یا روز بعد آمد و من مدارکش را به او نشان دادم سری جنباند و رفت!
1 – مستدرك الصحيحين: 3/ 124
2 – الأنعام : 59
3 – و روى مالك عن نافع عن ابن عمر أن عمر تعلم سورة البقرة في اثنتي عشرة سنة فلما ختمها نحر جزورا. شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد، ج12، ص:67
