افسوس که عمری پی اغیار دویدیم از یار بماندیم و به مقصد نرسیدیم سرمایه ز کف رفت و تجارت ننمودیم جز حسرت و اندوه متاعی نخریدیم ما تشنه لب اندر لب دریا متحیر آبی به جز از خون دل خود نچشیدیم ای بسته به زنجیر تو دل‌های محبان رحمی که در این بادیه بس رنج …
ای حریمت کعبه ی توحید را رکن یمان آستانت، مستجار است و درت دارالامان پیش کرسی جلالت عرش کمتر پایه ای بیت معمور جمالت قبله ی هفت آسمان فیض سبحانی و آن لاهوت ربانی قرین امر کاف و نون و آن عزم همایون توامان در گلستان حقایق شاخه ی طوبی،تویی در چمن زار معارف قدّ …
همره باد صبا نافه ی مشک خُتن است؟ یا نسیم چمن و بوی گل و یاسمن است؟ دیده ی دل شده روشن مگر ای باد صبا همرهت پیرهن یوسف گل پیرهن است؟ یا مسیحا نفسی می رسد از عالم غیب که دل مرده دلان تازه تر از نسترن است؟ ای نسیم سحری این شب روشن …
ای شاهد حسن غیب یزدانی ای مظهر اقتدار سبحانی ای مصلح عالم ای جهان آرا ای پرتو آفتاب ربانی باز آی و جهان به عدل و داد آرای تا چند درون پرده پنهانی باز آی و دل جهانیان مگذار زین بیش در انتظار و حیرانی باز آی و دو چشم انتظار ما از طلعت خود …
السلام علیک یا حجة الله فی ارضه بی‌قرار تؤام و در دل تنگم گله هاست آه! بی‌تاب شدن عادت کم حوصله‌هاست مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب در دلم هستی و بین من و تو فاصله‌هاست بی‌تو هر لحظه مرا، بیم فرو ریختن است مثل شهری که به روی گسل زلزله‌هاست آسمان با …
چشم فرو بسته اگر وا کنی در تو بُوَد هر چه تمنا کنی عافیت از غیر ، نصیب تو نیست غیر تو ای خسته ، طبیب تو نیست از تو بُوَد، راحت بیمار تو نیست به غیر از تو، پرستار تو همدم خود شو که حبیب خودی چاره خود کن ،که طبیب خودی غیر ، …
چه بسیار مردان پر قدرتی که در این جهان از پی راحتی به کوه و کمر قصرها ساختند همه قصرها را بیاراستند در اطراف هر قصر از بیم جان گروهی مسلح، نگهبانشان که تا این همه قدرت و ساز و برگ کند دور، آن مردم از دست مرگ ولی مرگ ناگه رسید و گرفت گریبان …
ای منجی دل‌های خزان دیده کجایی کی می‌رسد آن جمعه موعود بیایی ای نبض زمان ذکر دعای فرج تو مافوق مکان در نظر اهل ولایی کنزُ الفقرایی و همانند نداری تو رحمت موصوله احسان خدایی عیب از دل ما نیست گرفتار تو هستیم عیب است کریمان که برانند گدایی ای زائر تنهای سحرهای مدینه …
گوهر خود را هویدا کن ، کمال این است و بس خویش را در خویش ، پیدا کن ، کمال این است و بس سنگ دل را ، سُرمه کن در اسیای رنج و درد دیده را زین سرمه بینا کن ، کمال این است و بس هم نشینی با خدا خواهی اگر در عرش …
دیشب به سرَم باز هوای دِگَر افتاد در خواب مرا سوی خراسان گُذر افتاد چشمم به ضریح شه والا گهر افتاد این شعرهمان لحظه مرا در نظر افتاد با آل علی ع هرکه در افتاد، وَرافتاد این قبر غریبُ الغُربا ، خسرو طوس است این قبر مُعین الضعفا، شمس شموس است خاکِ در او ، …
ملکا ذکر تو گویم ، که تو پاکی و خدایی نروم جز به همان ره ، که تو ام راهنمایی بری از رنج و گدازی ، بری از درد و نیازی بری از بیم و امیدی ، بری از چون و چرایی همه درگاه تو جویم ، همه از فضل تو پویم همه توحید تو …
السلام علیک ایها العزیز! لطف اگر لطف تو شد دست گدا خوبتر است سر این سفره زمینگیری ما خوبتر است آخرِ، سر به هوا بودن اگر لطف شماست هر چه نوکر بشود سر به هوا خوبتراست هم خجالت زدهام هم به شما دلگرمم ماندنم بین همین خوف و رجا خوبتر است ما به اینجا نه …