ایشان به نظم و ترتیب اهمیت بسیاری قائل بود، مقید بود كه هرچیز را سرجای خودش بگذارد.
و این جهت را به دیگران مخصوصا افراد خانواده مورد تأكید وسفارش قرار می‌داد.
وقتی سفره پهن می‌شد تا سفره كاملا صاف و مرتب نمی‌شد دست به غذا نمی‌برد.
یک وقتی بعد از دسشویی لباسم مرتب نبود و پیراهنم را درست روی بیژامه نینداخته بودم، فرمودند:
سعی کنید مثل آدمهای بزرگ مرتب و سنگین باشید!
“روزنه‌ای به عبودیت فقیهانه” خاطراتی از عالم ربانی، مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی
