تا روی ماهِ يارِ ما در اِستتار است
عالَم گرفتارِ غم و رنج و فشار است
تاريک، آفاقِ جهان ز آشوب و شرّ است
پر از فِتَن، هر بوم و هر شهر و ديار است
فقر و فساد و معصيت، اندر رواج است
جهل و ملاهی چون مناهی، افتخار است
خُنياگران و مُطربان در کوی و برزن
آوازِ ساز و تارشان در انتشار است
اهلِ معاصی اندر اين دنيا عزيزند
مردِ خدا و دين و تقوا، خوار و زار است
زن‌ها گشاده‌رو به بازار و خيابان
ترکِ عفاف و عصمت، آنها را شعار است
تا او نيايد، تا او نيايد،
عالم چنين است، عالم چنين است،
در فتنه و شرّ،
دائم قرين است، دائم قرين است.
📚 در آرزوی وصال (آیت‌الله‌صافی‌گلپایگانی)
🍂 «اللّهمّ عجّل في فرج
مولانا صاحب الزّمان.»
