قالَ العَسکَرِیُّ علیه‌السّلام: قَالَ رجلٌ للصَّادِقِ علیه السلام: يَابْنَ رَسُولِ الله! إِنِّي عَاجِزٌ بِبَدَنِي عَنْ نُصْرَتِكُمْ، وَلَسْتُ أَمْلِكُ إِلَّا الْبَرَاءَةَ مِنْ أَعْدَائِكُمْ، وَاللَّعْنَ عَلَيْهِمْ، فَكَيْفَ حَالِي؟
فَقَالَ لَهُ الصَّادِقُ علیه‌السلام: حَدَّثَنِي أَبِي، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ جَدِّهِ علیهم‌السلام عَنْ رَسُولِ‌الله صلّی الله علیه وآله أَنَّهُ قَالَ: مَنْ ضَعُفَ عَنْ نُصْرَتِنَا أَهْلَ الْبَيْتِ، فَلَعَنَ فِي خَلَوَاتِهِ أَعْدَاءَنَا، بَلَّغَ الله صَوْتَهُ جَمِيعَ الْأَمْلَاكِ مِنَ الثَّرَى إِلَى الْعَرْشِ.
فَكُلَّمَا لَعَنَ هَذَا الرَّجُلُ أَعْدَاءَنَا لَعْناً، سَاعَدُوهُ فَلَعَنُوا مَنْ يَلْعَنُهُ، ثُمَّ ثَنَّوْا، فَقَالُوا: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَبْدِكَ هَذَا، الَّذِي قَدْ بَذَلَ مَا فِي وُسْعِهِ، وَلَوْ قَدَرَ عَلَى أَكْثَرَ مِنْهُ لَفَعَلَ. فَإِذَا النِّدَاءُ مِنْ قِبَلِ الله تَعَالَى: قَدْ أَجَبْتُ دُعَاءَكُمْ، وَسَمِعْتُ نِدَاءَكُمْ، وَصَلَّيْتُ عَلَى رُوحِهِ فِي الْأَرْوَاحِ، وَجَعَلْتُهُ عِنْدِي مِنَ الْمُصْطَفَيْنَ الْأَخْيارِ.
📚 تفسیرالامام العسكري عليه‌السلام، ص۴۷
📝 حضرت عسکری علیه‌السلام فرمود: مردی نزد حضرت صادق علیه‌السلام آمد و عرض کرد: ای فرزند رسول خدا! من ناتوانم و نمی‌توانم با بدنم شما را نصرت دهم، و کاری جز برائت از دشمنان شما و لعن بر ایشان از عهده من بر نمی‌آید. حال بفرمایید وضع من چگونه است؟
حضرت صادق علیه‌السلام فرمود: پدرم از پدران بزرگوارش علیهم‌السلام از رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله نقل کرده‌اند که فرمود:
کسی که از یاری ما اهل بیت ناتوان است، پس در تنهائی‌های خود دشمنان ما را لعنت می‌کند، خداوند صدایش را به همه مُلکش از خاک تا عرش می‌رساند. پس هرگاه چنین فردی بر دشمنان ما لعنت می‌کند، (فرشتگان) با او همراهی کرده و همانی را که وی لعن کرده، لعن می‌کنند، و سپس می‌گویند:
بارالها! بر این بنده‌ات درود فرست، آن کس که در حدّ توان خود مایه گذاشت، و اگر بر بیش از این، توانایی داشت، قطعاً انجام می‌داد.
پس از جانب خداوند متعال چنین ندا می‌آید: من دعای شما را اجابت کردم، ندای شما را شنیدم و بر روح آن فرد در میان ارواح، درود فرستادم، و او را نزد خود از برگزیدگان و نیکان قرار دادم.
@mohebanozahra315
