مرحوم شیخ محمد جواد خراسانی رحمه الله:
از اولِ ورودم كه به نجف وارد شدم، به امیرالمؤمنین علیه السلام عرض كردم كه من اينجا نيامدم تنها براى آموختن مطالب پیچیده كتاب‌ها و مستنبطات علماء،
زیرا حصول اين علم در همه جا ممكن است، من اينجا براى مطالب ديگر آمدهام، علمى را می‌خواهم كه در متون كتب نيست. نه اينكه مانند صوفيه تقاضاى علم لدنّى كنم و يا خود را به تنبلى بزنم و بگويم “علم حجاب است و بايد در پىِ علمِ حقيقت رفت” كه اين خود بى حقيقت است و جز وهم و خيال نيست.
يا اينكه خودم را براى شما لوس كنم و به دروس و مطالعه اهميت ندهم و علمش را از شما بخواهم! يا از درس و مطالعه اكتفا به رياضات يا مقدسی‌ها كنم و باقيش را بعهده شما بگذارم!
كه همه اينها خيالات شيطانى است كه انسان را مغرور می‌كند و به تنبلى وادار می‌كند و از علم بىبهره می‌ماند؛
بلكه همانطوری كه مرسوم است از درس و بحث و مطالعه و مداقّه انجام خواهم داد و آنچه از درس و مطالعه حاصل نمی‌شود از شما می‌خواهم.
📕 جهاد اكبر، ص ١٦٨
