امام_صادق علیه السلام:
درشگفتم برای کسی که از چهار چیز بیم دارد، چگونه به چهار چیز پناه نمی‌برد؟!
در شگفتم برای کسی که ترس بر او غلبه کرده، چگونه به این ذکر پناه نمی‌برد:
حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ «سوره آل عمران، آیه ۱۷۱» چون شنیدم خدای عز و جل به دنبالش می فرماید: فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
در شگفتم برای کسی‌که غمگین است، چگونه به این ذکر پناه نمی‌برد:
لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنْ الظَّالِمِینَ.«سوره انبیا، آیه ۸۷» چون شنیدم خدای عز و جل به دنبالش می فرماید: فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
در شگفتم برای کسی‌که مورد مکر و حیله واقع شده، چگونه به این ذکر پناه نمی‌برد:
اُفوِّضُ أمری إلَی الله إنّ الله بصیرٌ بالعباد.«سوره غافر، آیه ۴۴» چون شنیدم خدای عز و جل به دنبالش می فرماید: فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
در شگفتم برای کسی‌که طالب دنیا و زیبایی‌های دنیاست، چگونه به این ذکر پناه نمی‌برد:
مَا شَاءَ اللَّهُ لاَ قُوَّهَ إِلاَّ بِاللَّهِ «سوره کهف آیه ۳۹» چون شنیدم خدای عز و جل به دنبالش می فرماید: إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً فَعَسى رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِك.
من لا يحضره الفقيه، ج4، ص: 392
