رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله:
مُدَارَاةُ النَّاسِ نِصفُ الْإِیمَانِ وَ الرِّفْقُ بِهِمْ نِصفُ الْعَیْشِ، سَیَأْتِی عَلَیْکُمْ زَمَانٌ لَا یَنْجُو فِیهِ مِنْ ذَوِی الدِّینِ إِلَّا مَنْ ظَنُّوا أَنَّهُ أَبْلَهُ وَ صَبَّرَ نَفْسَهُ عَلَی أَنْ یُقَالَ أَنَّهُ أَبْلَهُ لَا عَقْلَ لَهُ.
مدارا با مردم نیمی از ایمان است، و رفق و نرمش با آنها نیمی از زندگانی؛
زمانی بر شما می‌آید که در آن دین داری نجات نمی‌یابد، مگر کسی که (مردم) او را ابله می‌شمارند. و او از این که وی را ابله و بی عقل بخوانند شکیبایی می کند!
📚بحارالانوار ج۷۲ ص۴۴۰
🆔 @ahadisegoharbar
