مرحوم حاج شیخ احمد کافی! (برگرفته از سخنرانیهای ایشان)
سال اولی که مشرف شدم به کربلا نذر کردم که اگر موفق شدم به تحصیل علوم دینی در نجف اشرف هر شب جمعه برای زیارت سید الشهدا علیه السلام به کربلا مشرف شوم.
یکسال در نجف ماندم و در این مدت هرشب جمعه موفق به خواندن دعای کمیل در حرم امام حسین علیه السلام شدم.
یک شب جمعه که جمیعت زیادی در حرم مطهر و رواقها جمع بودند در وسط منبر خیلی منقلب شدم.
یک مرتبه گفتم: خدا! چرا ما را نمی آمرزی!
ناگهان مرحوم علامه امینی که بالاسر حضرت نشسته بود از جا برخاست و فرمود:
آقای کافی این چه حرفی است که می زنی! اگر خدا ما را نیامرزیده بود که ما را به این مکان مقدس نمی آورد!
