استاد محمود فرشچیان، استاد مسلم در حوزه نقاشی ایرانی ماجرا را چنین نقل می کند:
به یاد دارم مدتی قبل از این که پیشنهاد کار بنده در ساخت ضریح امام رضا علیه السلام به دستم برسد، برای انجام کاری به فرانکفورت رفته بودم.
در آنجا در قطاری دست راستم میان درها گیر کرده و به شدت آسیب دید.
در امریکا به سراغ پزشکها متخصص رفتم و آنها گفتند که شانهام باید جراحی شود؛ چون در غیر این صورت به مرور زمان دستم خشک شده و از کار میافتد.
در همان روزها بود که از آستان قدس رضوی با من تماس گرفتند تا طراحی ضریح امام رضا علیه السلام را شروع کنم. نگران دستم بودم و این نگرانی وقتی بیشتر میشد که میترسیدم مبادا دستم نتواند در این راه معنوی و پربرکت همراهیام کند.
به هر حال این سفارش را با شوق قبول و با توکل به خدا و توسل به آن حضرت کار را شروع کردم.
کاغذها را پهن کردم تا کار طراحی را آغاز کنم، باورتان نمیشود که کمترین دردی در دستم نداشتم و دست راستم به طور معجزهآسایی شفا پیدا کرده بود. طوری که وقتی این موضوع را با پزشکها مطرح کردم، آنها هم از این اتفاق تعجب کرده بودند!
حالا هم که سالها از آن ماجرا میگذرد، نه تنها دستم دچار کمترین مشکل و ضعفی نشده، بلکه مانند همان دوران جوانی قلم به دست میگیرم و طراحی میکنم. همه اینها را از لطف خدای متعال و عنایت ویژه امام رضا علیه السلام میدانم!
از سخنان استاد محمود فرشچیان
