در میان اوراق مرحوم والد ترجمه مختصری از مرحوم شیخ محمد تقی بجنوردی دیدم به خط مرحوم میرزا علی اکبر نوقانی به این شرح:
بسم الله الرحمن الرحیم
مرحوم مغفور خلد آشیان فردوس وساده، حجة الإسلام و المسلمین، الزاهد العابد الورع التقي النقي الحاج شیخ محمدتقي البجنوردي (أعلی الله مقامه و رفع في الخلد أعلامه).
عمر شریفش هشتاد و چهار سال بوده، از شاگردان مرحوم حجة الإسلام و المسلمین الشیخ محمد حسن صاحب جواهر الکلام (قدس سره) بوده و در سنة یکهزار و سیصد و سیزده هجری در ماه صفر الخیر رحلت فرموده.{و در حرم مطهر رضوی سلام الله علیه مدفون شد}
در اوایل ورود به مشهد مقدّس منزوی بوده و به اصرار مرحوم حجة الإسلام حاج میرزا نصر الله مجتهد (طاب ثراه) به نماز جماعت و امامت قیام فرموده. آنچه در شهر مشهد مقدس از شعائر دینیه در وفیات ائمّه هدی علیهم السلام و عزاداری و امر به معروف و نهی از منکر دائر بوده و هست تمام به برکات وجود آن مرد بزرگ بوده. از تاریخ فوت او تاکنون رئیس روحانی به آن اقتدار و عظمت در خراسان نبوده. در روز رحلت آن مرحوم که من طفل بودم به خاطر دارم که تمام شهر عطیل و جمیع طبقات با اشک‌های جاری جنازه آن فقید را تشییع می‌نمودند. (حشره الله مع رسوله و الأئمّة الطاهرین).
حرّره الأحقر: علی اکبر النوقاني (عفي عنه)
