کتاب «النقض»[1]
در قرن ششم شخصی- که ادّعا میکند من بیست و پنج سال شیعه بودم و به فضاحت شیعه پی بردم و سنّی شدم – کتابی در رد شیعه نوشت به نام «بعض فضائح الروافض»[2] و چون در ری ساکن بود و در آن زمان ری مرکز تشیّع بود، چند نسخه از آن را مخفیانه به برخی از مراکز فرستاد. عبد الجلیل راضی مطلّع میشود و نسخهای از آن را پیدا میکند و از باء «بسم الله» تا تاء «تمت» آن کتاب را نقد میکند.
این کتاب، خیلی خواندنی است و مطالب دسته اول زیادی از تاریخ و جغرافی و ملل و نحل و … در آن وجود دارد. مثلاً آن سنّی در کتابش نوشته است که وقتی به مسجدی از شیعه رفتم و دیدم سگی در آن جا بود. عبد الجلیل در جوابش نوشته: بله، مسجدی که در و پیکر ندارد، سگ و سگ شکلان در آن وارد میشوند![3]
این کتاب با تحقیق محدّث ارموی چاپ شده است.
[1]. کتاب بعض مثالب النواصب فی نقض بعض فضائح الروافض نوشته عبد الجلیل قزوینی رازی ق کتابی است که حاوی مطالب بی بدیل. وی در سال 556 مطّلع میشود که کتاب به نام بعض فضائح الروافض در رد شیعه نوشته شده است. او در همان سال نقض آن را مینویسد که به اختصار به «کتاب النقض» مفروف میشود. مرحوم ارموی معتقد است که کتاب در سال 559 تألیف شده است ولی به نظر من ایشان در همان سال 556 کتاب را نوشته است. (ش)
[2]. شیخ آقابزرگ در باره نام مؤلّف کتاب مینویسد:
و امّا بعض الفضائح فهو لشهاب الدین الشافعی الرازی من بنی مشاط، و هو و إن لم یصرح فی الکتاب باسمه لکنّه یعرف بإشاراته کما ذکره القزوینی المذکور فی نقضه هذا. (الذریعة، ج۳، ص 130، رقم 440)
[3]. کتاب النقض طبع 1371ق، ص 176-177. عبارت عبد الجلیل رازی این است:
آنگه گفته است که: «من به قم بودم در مسجدی رفتم سگی را دیدم». امّا جواب این محالات کَه وزن (=کاه وزن) آن ست که در مساجدی ویران شده که در و دیوار ندارد، سگ هم و سگ شکلان در شوند اگر به قم باشد و اگر به اصفهان، و آن نقصان و بطلان مذهبی را نشاید و عقلاء این معنی دانند.
https://zanjani.ir