اعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
امشب در نظر است كه ریشه مطالب یك مقدارى بحث بشود تا ان شاء الله به نتیجه برسیم.
مطالب، اول باید اساس و ریشهاش روشن بشود تا بعد ان شاء الله در مقام نتیجه خیلى مطلب واضح بشود.
شرطش این است كه باید حواسها جمع باشد، این بنده، خودم هم حواسم پرت مىشود، براى خود شماهم عرض كردهام كسى كه حواسش جمع نباشد مطلب فرار مىكند، از در مسجد كسى وارد مىشود نگاه نكنید، این را جدا عرض مىكنم، حواستان با خودتان باشد! كه اگر انسان مطلبى را در مقام تعلم بر آمد باید حواسش جمع باشد، قلبا و قالبا متوجه باشد.
امشب به قدر یك سه ربع ساعتى، نیم ساعتى قلبها را امانت مرحمت كنید، امانت! انسان نیم ساعت قلبش را امانت بدهد اشكالى ندارد كه، حواسها جمع باشد تا ریشه مطالب به دست بیاید، آن وقت نتیجه و مقدمات و چیزهاى دیگر در آخر خوب واضح مىشود.
هر كارى ریشهاش باید بدست بیاید و مجبوریم مقدمةً یك مقدار از حرفهاى سابق تكرار بشود كه نتیجهاى كه انشاء الله امشب مىخواهیم بگیریم بلكه به آن برسیم.
انسان باید آمادگى پیدا كند آقاجان! حواسش جمع باشد، واقعا طالب باشد، خداوند تبارك و تعالى رحمت واسعهى خودش، لطفش زیاد است، عبدى كه در صدد چیز یاد گرفتن باشد و نظرى نباشد، هواى نفس نباشد، خدا مىداند مطالب براى او روشن مىشود، آن وقت ایمان مىآورد؛ یعنى باور مىكند مطلب این است.
و اگر انسان شرائط در او نباشد، آلودگى خداى نخواسته داشته باشد مطلب را نمىتواند باور كند، مخصوصا آن مطالب بلند، كه حدیثنا صعب مستصعب لا یتحمله الا ملك مقرب این جور است مطالب گاهى، كه ملك مقرب، نبى مرسل، مؤمنى كه امتحن الله قلبه للایمان، مدینهی حصینه، آن شهرى كه حصار شده باشد و شیطان در او راه نداشته باشد.
صدور رزینه، سینه هاى سنگین! این اشخاص سبك حركاتشان سبك است، صحبتهایشان سبك است، چنین است، چنان است، اینها نه.
از حرفهاى سابق باید تكرار بشود تا انشاء الله به نتیجه برسیم…
“از مجموعه بیانات عالم ربانی مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی”