امیرالمومنین علیه السلام:
وَ إِنِّي كُنْتُ دَخَلْتُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص ذَاتَ يَوْمٍ فَقَالَ ص كَيْفَ أَصْبَحْتَ يَا عَلِيُّ …
روزی من بر پیامبر‌اکرم (صلی‌اللّٰه‌علیه‌وآله) وارد شدم حضرت به من فرمود: ای علی امروز چگونه صبح کردی؟!
عرض کردم داخل صبح شدم در حالی که چیزی غیر از آب در دستانم نیست تا به خانه برم، و به خاطر حال دو طفلکم حسن و حسین غمگینم که چیزی نخورده‌اند و گرسنه می‌باشند.
حضرت رسول ص فرمودند: ای علی غم و غصه عیال و فرزندان مانعی است از آتش و طاعت پروردگار امانی است از عذاب، و صبر بر تنگدستی و نداری جهادی است در راه خدا و تحمل فقر و نداری در نزد خدای متعال از عبادت شصت سال برتر است، و اندوه به خاطر مرگ، کفاره گناهان است.
یا علی بدان روزی بندگان به عهده خدای سبحان است و غم و اندوه تو برای آنان نه سودی دارد و نه زیانی، مگر این که تو به خاطر آن اجر و پاداش می بری.
و بالاترین غم (و سخترین اندوه) غم و غصه اهل عیال است!
(جامع الاخبار، ص۹۱)
