حاج میرزا مهدی زنجانی هم خانواده اش بیت محترمی بود و هم خودش آدم بزرگوار و محتاطی بود.
از بعضی از منبری ها شنیدم: موقوفه ای برای روضه خوانی بود که تولیتش با وی بود.
گاهی اوقات حاج میرزا مهدی برای خرج های مربوط به روضه خوانی از آن موقوفه استفاده نمی کرد و به جای آن پول دیگری می داد و می گفت:
چون فلانی به خاطر من آمده است نه به خاطر روضه.
البته حاج میرزا مهدی امکانات چندانی نداشت ولی خیلی محتاط و متورّع بود..
