اولین گنبدی که بر روی قبور ائمۀ بقیع علیهم‌السلام ساخته شد، توسط خلفای بنی العباس بود! در سال ١٣٢ هجری که مصادف بود با دوران امامت امام صادق علیه‌السلام، حکومت اموی سقوط کرد و اولین خلیفۀ عباسی، عبدالله سفاح به هدف ایجاد جایگاه معنوی برای عباسیان در بین مردم و افتخار نمودن به جدّشان عباس بن عبدالمطلب بعنوان عموی پیامبر، مزاری در قبرستان بقیع بر قبر جدّشان عباس ساخت و گنبدی بر پای کرد که ناگزیر شامل چهار قبر مجاورش که منتسب به پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله بودند -و نمی‌شد مقام و منزلتشان را نادیده گرفت- نیز می‌شد؛ یکی قبر جناب فاطمه بنت اسد، مادر امیرالمؤمنین علیهماالسلام و همسر حضرت ابوطالب علیه‌السلام که پیامبر در خانۀ او بزرگ شده بودند و سه قبر دیگر که از اهل‌بیت و فرزندان پیامبر بودند: امام مجتبی، امام سجاد و امام باقر علیهم‌السلام.
زمانی که امام صادق علیه‌السلام در سال ١۴٨ هجری توسط خلیفۀ دوم عباسی، منصور دوانیقی لعنه‌الله به شهادت رسیدند، عباسیان مانع از این نشدند که پیکر پاک آن حضرت در کنار قبور پدران طاهرین‌شان به خاک سپرده شود؛ و بدین ترتیب آن گنبد و بارگاه مشتمل شد بر قبور مطهّر این چهار امام معصوم و جدّه‌شان فاطمه بنت أسد و عمویشان عباس بن عبدالمطلب؛
همچنین منقول است که مأمون عباسی نیز پس از مرگ پدرش هارون الرشید لعنهماالله و دفن او در توس، برایش گنبد و بارگاهی ساخت!
این مراقد و گنبدها نه از طرف ائمه معصومین علیهم‌السلام و نه از سوی هیچ یک از فقهای اهل تسنّن از جمله چهار امام معروف آنان: ابوحنیفه (م١۵٠ق)، امام مالکی (م١٧٩ق)، امام_شافعی (م٢٠۴ق) و امام حنبلی (م٢۴١ق) بعنوان بدعت و مظاهر شرک خوانده نشد و هیچکدام هیچ اعتراضی به این قبور و زیارتگاه‌های مطهّر نداشتند.
نخستین کسی که مدعی شد ساختن مسجد و زیارتگاه بر قبور، از مظاهر شرک و بدعت است و حرام، ابن تیمیه ملعون (م٧٢٨ق) بود و پس از او شاگردش ابن‌قیّم جوزیة (م٧۵١ق) و سپس محمد بن عبدالوهاب (م١٢٠۶ق)؛ حال آن که اینان و پیروانشان در احکام شرعی، تابع فقه حنبلی اند و به عنوان احیاگران مذهب حنبلی شناخته می‌شوند، نه آنکه خود مدعی فقه جدیدی باشند! و جالب اینجاست که این افراد با ادعای اجتهاد در محدودۀ فقه حنبلی، مخالفان برداشت خود را مُشرک و اهل بدعت می‌خوانند؛ در صورتی که نه تنها اثبات، بلکه حتی نتوانسته‌اند ادعا کنند که خود احمد بن حنبل چنین اظهار نظری داشته و در سیرۀ عملی یا در یکی از کتابهایش، بنای مرقد و مزار را بدعت شمرده باشد!
و گفتنی است که قبر خود احمد بن حنبل (امام حنابله)، واقع در بغداد، مزار و حتی گنبد دارد و علمای حنبلی در شبهای جمعه به زیارت قبر او می‌رفتند! و در کتب تراجم عامه که زندگی احمد حنبل در آن تشریح شده است، آمده که علمای پس از حنبل، زیاد به زیارت او می‌رفتند! پیداست که وهابی‌هایی که بارگاه مقدس اهل‌بیت علیهم‌السلام را از مدینه گرفته تا سامراء هدف قرار داده و منهدم کردند، هنوز دستشان به قبر امامشان، احمد حنبل نرسیده تا آن را نيز بعنوان بدعت در دين ويران کنند!
@Hedayatgary
