خیلی از چیزها را باید انسان از طلبگی تمرین کند و در بعضی جاها توریه نماید
مثلا در نجف طلبه‌ها برای گرفتن اقامه به اداره مربوطه به اقامه اشخاص غیر عراقی می‌رفتند و آنها هم بعد از سؤالاتی طلبه‌ها را قسم می‌دادند که بگو به خدا قسم آن چه گفتم صحیح است.
لذا وقتی بنده خودم می‌بایست به اداره بروم، شب فکر کردم که چگونه قسم بخورم، فکرم به اینجا رسید که عربها کسره را اشباع می‌کنند به حدی که از کسره یاء تولید می‌شود.
مثلا والله در تلفظ مانند والاهی گفته می‌شود، و لاهی یکی از اسماء شیطان می‌باشد که اول لاهی عالم است، سپس فردا با همین توریه قسم خوردم و اقامه را گرفتم!
«روزنه‌ای به عبودیت فقیهانه» خاطراتی از عالم ربانی مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی
