امام صادق علیه السلام:
چون روز قيامت مىشود منادى ندا كند كه اى خلايق خاموش باشيد كه محمد با شما سخن مى گويد. پس خلايق همه خاموش شوند،
پس حضرت سيّد المرسلين صلى اللَّه عليه و آله فرمايد: اى خلايق هر كس كه او را بر من احسانى باشد يا انعامى يا نيكى پس برخيزد تا او را عوض بدهم و تلافى كنم! پس همه خلايق گويند كه پدران ما و مادران ما فداى تو باد يا رسول اللَّه ما را بر تو چه احسان و انعام و نيكى است بلكه احسان و انعام و نيكى خدا را و رسول خدا راست بر جميع خلايق.
پس حضرت فرمايد كه بلى هست، هر كه جا داده باشد احدى از اهل بيت مرا يا به ايشان نيكى كرده باشد يا برهنه ايشان را پوشانيده باشد يا گرسنه ايشان را سير كرده باشد پس برخيزد تا او را مكافات دهم،
پس جمعى كه اين كارها كرده باشند برخيزند پس ندا از حضرت رب العزّة در رسد كه اى محمد اى محبوب من! مكافات ايشان را به تو گذاشتم ايشان را در هر جائى كه خواهى در بهشت ساكن گردان، پس ايشان را در “وسيله “كه اعلاى مراتب بهشت است جا دهد در جائى كه محجوب نباشند از ديدن حضرت سيّد المرسلين و ائمه طاهرين صلوات اللَّه عليهم اجمعين!
لوامع صاحبقرانى مشهور به شرح فقيه، ج6، ص: 96
