زمان اقامت در قوچان گاهی منبر میرفتم.
روزی راجع به موضوع لهو و لعب و تار و طنبور صحبت میکردم و میگفتم:
اگر همین کسی که آلوده به این عمل است و تار میزند، در قیامت با همین وضعش محشور شود، اگر بگویند برو در صف خوبان بایست، اصلا خودش نمیرود!
«روزنهای به عبودیت فقیهانه» خاطراتی از عالم ربانی مرحوم حاج شیخ ذبیح الله قوچانی