«گاهی که در خدمت آیةالل‍ه مرحوم حاج سیّد احمد خوانساری (أعلى الله مقامه) راجع به بعضی از مسائل صحبت می‌شد و کسی حرفی می‌زد. با همان بیان متین و گفتار وزین، که خاصّهٔ چونان آیت عظیمی بود، می‌گفتند: قبیح است انسان بعد از جریان مشروطه دومرتبه گول بخورد!
و هم‌چنین یک‌وقتی مطلبی به مرحوم آیةالل‍ه خوانساری گفتم. فکر کردند که مربوط به کسی از رجال دولت است؛ گفتند: ما با او رفاقت نداریم.»
(ما سمعتُ ممّن رأیتُ، ج۲، ص۳۰۷؛ ناقل: سیّد مرتضی کتابچی)
