کاربرد دوگانه اندیشه، ضرورت شناخت مرز اندیشه را روشن می‌کند؛ چرا كه بر اساس دوگانگی اندیشه، انسان آزاد نیست در هر چه بیندیشد؛ زیرا همان گونه که اشاره رفت اندیشه در هر عملی انگیزه انجام آن عمل را می‌آفریند، خواه آن کار مثبت باشد و خواه منفی.
برای اجتناب از انگیزههای منفی متولد از اندیشه منفی، در ادبیات دینی سخن از روزه قلب، که همان بازداشتن قلب از اندیشه‌های نامناسب است، به میان آمده است؛ توجه کنید:
صیام القلب عن الفكر فی الاثام أفضل من صیام البطن عن الطعام[1]
روزه گرفتن قلب از اندیشه در گناهان برتر از روزه گرفتن شکم از غذاست.
[1]ـ عللالشرائع 2 354 6
